στο τζακι

Δεν θυμαμαι ποτε τον εαυτό μου από τοτε που ημουν πολύ μικρος, να ειχα πιστεψει ή να με ειχαν κανει να πιστεψω την ιστορια του αη βασιλη. Δεν επαιρνα ποτε δωρα που να ειχα νομισει ότι ηταν του αη βασιλη , δεν επαιρνα δωρα αυτές τις μερες ουτε στολιζαμε δεντρο . δεν το λεω με παραπονο γιατι δωρα επαιρνα άλλες μερες και μαλιστα πολλες ηταν αυτές που δεν περιμενα ότι θα επαιρνα καποιο παιγνιδι. Αυτές τις μερες αυτό που επαιρνα σταθερα ηταν μποναμαδες και κουραμπιεδες. Βεβαια αν ο κουραμπιες δεν ηταν καλος ( δεν ετριβε και δεν ειχε τραγανο αμυγδαλο) κατεληγε να εκτοξευεται με δυναμη πανω σε τοιχους από αποθηκες και παλια σπιτια και να αφηνει η αχνη ένα ασπρο χριστουγεννιατικο στολισμα πανω τους . καλαντα ειπα μια φορα στη ζωη μου , δεν μαρεσε το σκηνικο, μεκλεψε και ο συναιτερος αλλα αυτό δεν εκανε χειροτερη τη γνωμη μου.

Αν ημουν στη σημερινη εποχη μικρο παιδι , θα εστελνα μειλ στον αη βασιλη με τι δωρα θελω να μου φερει , θα κρεμουσα μια μεγαλη καλτσα στο τζακι και θα στηνομουν στον καναπε μπροστα στο τζακι για να δω τον αη βασιλη να κατεβαινει από την καμιναδα και να αδειαζει το σακουλι του με τα δωρα μεσα στην καλτσα μου.
Βεβαια εκει θα με επαιρνε ο υπνος και ισως τελικα τον ονειρευομουνα.

Όμως ειμαι ρεαλιστης και ξερω παιδι δεν προκειται να ξαναγινω αλλα όμως ονειρα μπορω να κανω ετσι αν ηταν να ονειρευτω για του χρονου, θα ερχονταν ως εξης
Θα χτυπουσε το κουδουνι εγω με χαρα τρεχατος θα ανοιγα την πορτα , θα μου χαμογελουσε και εγω θακανα το ιδιο . θα με προσπερνουσε μπαινοντας μεσα και ενώ εγω θα χαζευα τις μαυρες μποτες. Θα εβγαζε το σκουφο και θα τιναζε τα μαλια, θα αφηνε την τζαντα να πεσει στο πατωμα και θα καθονταν στον καναπε μπροστα τζακι.
Εγω θα ρωτουσα τι θα πιεις και θα περιμενα για απαντηση βαλε ότι θες, θα εδινα το ένα ποτηρι και θα καθομουν διπλα στον καναπε .
Στην υγεια μας λοιπον , και θα εστιαζα στο ανοιγμα της κοκκινης καπας .
Αραγε τι να φοραει από μεσα?

Ναι , ναι θα ηταν ωραια να ερθει ετσι η αη βασιλισσα μου

παραμονη

χρονια πολλα

καλα χριστουγεννα

ουρανιο τοξο

ολα καλα?

ο ναος

Σε κεινη την μακρινη γη υπηρχε ενας ναος ,
αν στεκοσουν απεξω το σφυριγμα του ανεμου
μεσα από τα παραθυρα του ναου
ακουγονταν σαν τραγουδι,

λενε ότι μεσα στο ναο παλευαν αγγελοι με σπαθια
και οι φτερουγες τους δημιουργουσαν τον αερα

μεσα στο ναο υπηρχε το αγαλμα μιας θεας,
στη βαση του εγραφε

εγω ειμαι ότι υπηρξε, ότι υπαρχει και ότι θα υπαρξει
και κανενας θνητος δεν σηκωσε το πεπλο μου

ο κοκκινος δρακος

Λενε ότι οι κοκκινοι δρακοι δεν αποκαλυπτουν ποτε το πραγματικο τους ονομα γιατι τοτε γινονται τρωτοι σε κοφτερα σπαθια
Το μονο που μπορει να σε σωσει αν βρεθεις αντιμετωπος είναι να μαντεψεις το πραγματικο του ονομα , την ουσια της υπαρξης του

οι 3 μοιρες

Όταν ο γιατρος ειδε τριχες και μαλια πανικοβληθηκε μηπως γεννιεται ένα μαλιαρο πιθηκομορφο τερατακι , όταν όμως αρχισε να τραβαει και ο αρχικος πανικος εφευγε τη θεση του επαιρνε ενας άλλος γιατι το νεογεννητο δεν εκλαιγε. Αυτό ηταν πολύ ανησυχητικο, ενώ και αυτοι που περιμεναν απεξω για να ακουσουν κλαμα ανησυχουσαν περισσοτερο. Κατι δεν παει καλα
Τελικα ολες οι φοβιες για την υγεια και τη νοημοσυνη του δεν ειχαν βαση, ενώ στις νοσοκομες αρεσε να τον χτενιζουν.

Μετα τον πηγαν σπιτι και ηρθαν οι 3 μοιρες, δεν ειπαν τιποτε

Η καλογρια εφτυσε στο στομα του και προσευχηθηκε


Η πουτανα εφτυσε κι αυτή στο στομα του τον αλλαξε και τον χτενισε

Και τελος η γυφτισα εφτυσε κι αυτή στο στομα του με τη σειρα της

μετα τραγουδησε

και χορεψε για να τον νανουρισει

Πριν φυγουν τον εβαλαν στη μαγικη ιπταμενη κουβερτα

και φυσηξαν για να αρχισει το ταξιδι.

χελιδονια

Κατι τετοιες κρυες χειμωνιατικες μερες με πιανει μια στεναχωρια,
γιατι θα ηθελα να ειχαμε δυνατα φτερα
για να πηγαινουμε σαν τα χελιδονια
οπου είναι καλοκαιρι

η αρκτος

http://www.youtube.com/watch?v=lBy4QXAAil8&feature=related

Ειχα ακουσει το τραγουδι και ειδα τις εικονες , δεν ξερω τι εχεις στο μυαλο
αλλα τωρα νοιωθω ωραια . πραγματικα ωραια
Είναι καποιες εικονες που σουρχονται στο μυαλο και λες κανενας δεν μπορει
να τις αποτυπωσει, κανενας δεν μπορει να τις εκφρασει και ξαφνικα ακους ενα
τραγουδι και τις βλεπεις μπροστα σου. Όλα είναι εκει λες και εχουν ένα σκοπο , θαλασσα , ποταμια ,ουρανος, ηλιος, αστερια ,πουλια , αλογα , πεταλουδες, λυμπελουλες, σπιτακια, όλα ηταν από παλια εκει , όλα θα είναι και μετα εκει, είναι τοσα πολλα , τοσο λιγα αυτά που σε κανουν να νοιωθεις ωραια, είναι όλα αυτά δικα μου δεν με νοιαζει ας τα χαιρονται και αλλοι , δεν με νοιαζει αρκει μονο να εκτιμησουν την αξια τους,

αρκει να μη πληγωσουν την ομορφια τους.
Καταλαβαινεις τι λεω,
Ετσι νοιωθω ωραια

η δασκαλα ειχε σχεδιασει την μεγαλη αρκτο με τα εφτα αστερια και ειπε ότι δειχνει το βορρα , εψαξα στον ουρανο την βρηκα περασα πολλα βραδια παρατηρωντας τη , αλλαζει θεση μεσα στη νυχτα αλλαζει θεση με τις εποχες , όμως παντα τα δυο αστερια της ακρινης πλευρας δειχνουν το μοναδικο ακινητο και φωτεινο αστερι του βορρα.
Όταν εμαθα να το ξεχωριζω οποιο βραδι και αν κοιταξα τον ουρανο το αναζητησα, εχω περασει αληθεια πολλες ωρες κοιτωντας τον ουρανο.

Θα μου πεις

Σε τι χρειαζεται να ξερεις που είναι ο βορρας?
Ποιος μπορει να χασει σημερα το δρομο του?
Ποιος κοιταζει τον ουρανο για να βρει το δρομο του?

καληνυχτα

παντως εμενα ο χειροτερος φοβος μου

ειναι να μην με καταλαβαινει κανεις

χαρτης

λοιπον προορισμο εχουμε

σχεδιο δεν εχουμε

προσπαθω να χαραξω πορεια ,

δεν βγαινει ,

προσπαθω να γραψω,

δεν βγαινει,

προσπαθω να σκεφτω,

δεν βγαινει

μαλλον κολησαμε σε ξερες

μονο μια φουσκοθαλασσια μπορει να μας ξεκολησει

στη μπαντα

Κάθε κυριακη φαινετα μουρχεται εμπνευση ,

φαινεται είναι η φωτισμενη μερα που διωχνει την ενταση

της βδομαδας που περνα και με κανει να νοιωθω πολύ ηρεμα
Βρισκω τα παιδια με το κυριακατικο ονομα ,

εκαναν προβες για τα καλαντα ,

και το χριστουγεννιατικο προγραμμα.
Τους λεω να παιξουν τα παιδια των φαναριων ,

και μου απαντα ,παραγγελιες δεν δεχεται το μαγαζι,

κατι σε αγγλικο στοιχο θες να πουμε?

Πειτε τα

το αλογακι

Αν τον εβλεπες δεν θα καταλαβαινες ότι αυτος που σου μιλουσε και χαμογελουσε σου ελεγε ψεματα . μπορουσε να σε βαλει σε κεινο το μαγικο ιπποκαμπο και να παιξει με τα ονειρα σου, να σε κανει να ταξιδευεις. Ηταν γεννημενος ψευτης , το στομα του ηταν ένα εργοστασιο που εβγαζε μονο καπνο και ψεμματα. Δεν επρεπε να τον αφηνεις να σε ξεγελα ,δεν επρεπε να κανεις σχεδια και τωρα ξερεις το λογο.
Ουτε για μια μερα δεν επρεπε να τον πιστεψεις σε φουσκωνε με τα ψεμματα του και δενοσουν μαζι του. Τερμα πια οι ραγισμενες καρδιες , το εργοστασιο εκλεισε δεν μπορει να μεινει μεταμφιεσμενος άλλο και ξερεις το λογο , καταλαβαινεις γιατι καλυτερα μακρια.. αν πηγαινα πισω στο χρονο , να μπορουσα να τα τακτοποιησω από την αρχη δεν θα ηταν εδώ αλλα τωρα ξερεις δεν μπορει να ξεγελασει κανενα.δεν μπορεις να τον πιστεψεις ουτε για μια μερα. Η ψυχη του είναι κολημενη στη λασπη. Τα ψεμματα του μπορουσαν να σε εκτοξευσουν πολύ ψηλα , αυτος χαμογελουσε και μετα τα αφηνε να γκρεμιστουν.

θαθελες να κλαψεις αλλα δεν μπορεις , ο ουρανος αστραφτει στο προσωπο σου και παρακαλας να βρεξει αυτος τα ματια και το προσωπο σου.

Ο μαγικος ιπποκαμπος είναι ένα μικρο αλογακι.

ο ρολος

υπαρχει στον κοσμο ενας μοναδικος δρομος που δεν μπορει να τον βαδισει

αλλος εκτος απο σενα .

που πηγαινει?

μη ρωτας ,

βαδισε τον

million dollar baby

Κάθε απογευμα του καλοκαιριου ένα μελαχρινο κοριτσι (τριτης γυμνασιου, πρωτης λυκειου?) περνουσε με μια πλαστικη βαρκα με τα κουπια μονο του για να βγει σε ένα χωματοδρομο . μετα περνουσε αναμεσα από τα σκυλια που την ειχαν μαθει και αρχιζε να τρεχει.

Ο πατερας της ηταν ψαρας , και σε κεινο το μερος περνουσε ολο το καλοκαιρι μεχρι να αρχισουν παλι τα σχολεια , εμενε σε ένα ξυλινο σπιτακι οπου το μονο που το συνεδεε με τη συγχρονη εκεινη εποχη ηταν το πετρογκαζ και το τραντζιστορ για να ακουνε το καιρο. Εμενε εκει με τους γονεις της και τα αδερφια της. Τη βαρκα τη δουλευαν ταδερφια της και το καικι αυτή με το πατερα της , η μανα συνηθως εμενε πισω στο σπιτακι.

Ο πατερας της ηταν κουτσος , πολύ κουτσος αλλα αυτή ετρεχε σαν κουρδισμενη. Κάθε απογευμα περνουσε με τη βαρκα και ετρεχε την ιδια διαδρομη . ολη την μερα απασχολουνταν στο ψαρεμα , αλλα κάθε απογευμα ετρεχε την διαδρομη της κοιτωντας μπροστα κοιτωντας συνεχεια το ρολοι.

Φορουσε την ιδια στολη , τα ιδια αθλητικα και ετρεχε στο χωματοδρομο. Τα καλα τα παπουτσια δεν τα ειχε εκει τα φυλαγε για τους αγωνες. ηθελε να περασει στη γυμναστικη ακαδημια , ηθελε να γινει αθλητρια … θα μπορουσε να χαμογελασει καποιος αν ακουγε εκεινο το κοριτσι να καθεται στην αμμο, σε κεινο το μερος και να κανει τετοια ονειρα για το μελλον και μετα να σηκωνεται να τιναζει την αμμο και να αρχιζει παλι να τρεχει πατωντας δυνατα. Κάθε μερα ετρεχε την ιδια διαδρομη, ολο το καλοκαιρι , ολες τις διακοπες της .θα μπορουσε να σου δειξει φωτογραφια από αγωνα με κεινα τα μεταλια που ταν πουλανε με τοκιλο για ασημαντους αγωνες αλλα αυτή σου εδειχνε ότι ηταν στη κορυφη , μπορουσε να σου δειχνει και στα μαγουλα της να βλεπεις αλμυρα . αλμυρα από τη θαλασσα , από τον ιδρωτα ολης της μερας και σιγουρα θα υπηρχαν και υπολειματα από δακρια . δεν μπορει καποιο βραδι θα ειχε κλαψει , όταν τα κουνουπια δεν θα την αφηναν να κοιμηθει μεσα στη κουνουπιερα της.Κάθε απογευμα ετρεχε τη ιδια διαδρομη , χωρις να κουραζεται ,χωρις να απελπιζεται ενώ η μεγαλυτερη ποσοτητα ποσιμου νερου θα χωρουσε μεσα σε ένα βαρελι. Πώς να λουστει από το νερο που ειχαν οι λακοι στην αμμο , σαπουναδα εβγαινε δυσκολα. Σκληρο το νερο , σκληρο το μερος για μια κοπελλα σε τετοια ηλικια . φοβος? Πουθενα σαυτη την ερημια δεν υπηρχε τιποτα αυτή κάθε μερα ετρεχε κοιτωντας μπροστα ,κοιτωντας το ρολοι.

Μεγαλωσε , το ονομα της αρχισε να ακουγεται σε μεγαλες αποστασεις , σε μεγαλους αγωνες , τωρα τα μεταλια ειχαν μεγαλυτερη αξια και σιγουρα θα εχει πολλες φωτογραφιες από τερματισμους από απονομες . ετρεχε συνεχεια δεν σταματησε ποτε να τρεχει . αλλα αξια ειχαν και οι συμετοχες της οπως σε κεινους τους ολυμπιακους δεν πηρε μεταλιο και ειχαν πει στο μαραθωνιο εχει σημασια να τερματισεις.

Λαθος όμως αυτό σημασια εχει σε καποιους αγωνες ακομη και η συμετοχη με ολες σου τις δυναμεις ακομη και ας μη τερματισεις.

Της πηραν συνεντευξη γιατι παραξενευτηκαν σαυτη την ηλικια να εχει συμετοχη , αυτή ετρεχε πριν την μαθουν δεν θα σταματησει ποτε να τρεχει με ολες της τις δυναμεις , οσο μπορει θα τρεχει και χωρις μεταλιο μονο για τη συμετοχη. Το μεγαλυτερο το εχει κερδισει, αλλα δεν φαινεται

Δεν την ειδα αν και θα ηθελα να δω την αποφασιτικη ματια

Λοιπον μ… σεχει ρωτησει κανενας δημοσιογραφος ποτε από πού περασε ο δρομος των ονειρων σου ,ποια ηταν η δυσκολοτερη διαδρομη που ‘χεις κανει ?

λεμονοδασος

http://www.youtube.com/watch?v=bCDIt50hRDs




Καλα θα μου πεις, αυτό είναι το καλυτερο τραγουδι που βρηκες? Ενταξει δεν είναι το αγαπημενο μου αλλα εχει ρυθμο που είναι απλος και ευκολος να τον θυμαμαι. Επισης εχει απλες λεξεις και το καταλαβαινω, γιατι η σχεση μου με τις ξενες γλωσσες είναι πολύ καλη αλλα όχι να τις ακουω ή να τις γραφω, μερικες μπορω να τις διαβαζω ομως.

Οποτε για κυριακη απογευμα καλο είναι, δινει άλλο χρωμα .

Fool's Garden - "Lemon Tree"
I'm sitting here in the boring roomIt's just another rainy Sunday afternoonI'm wasting my timeI got nothing to doI'm hanging aroundI'm waiting for youBut nothing ever happens and I wonderI'm driving around in my carI'm driving too fastI'm driving too farI'd like to change my point of viewI feel so lonelyI'm waiting for youBut nothing ever happens and I wonderI wonder howI wonder whyYesterday you told me 'bout the blue blue skyAnd all that I can see is just a yellow lemon-treeI'm turning my head up and downI'm turning turning turning turning turning aroundAnd all that I can see is just another lemon-treeI'm sitting hereI miss the powerI'd like to go out taking a showerBut there's a heavy cloud inside my headI feel so tiredPut myself into bedWell, nothing ever happens and I wonderIsolation is not good for meIsolation I don't want to sit on the lemon-treeI'm steppin' around in the desert of joyBaby anyhow I'll get another toyAnd everything will happen and you wonderI wonder howI wonder whyYesterday you told me 'bout the blue blue skyAnd all that I can see is just another lemon-treeI'm turning my head up and downI'm turning turning turning turning turning aroundAnd all that I can see is just a yellow lemon-treeAnd I wonder, wonderI wonder howI wonder whyYesterday you told me 'bout the blue blue skyAnd all that I can see, and all that I can see, and all that I can seeIs just a yellow lemon-tree

ο κλεφτης της ...

Να θυμασαι

Τη γραμμη της ζωης την χαραζουν τα δαχτυλα σου ,
δεν είναι χαραγμενη στην παλαμη σου

να θυμασαι

το πολυτιμο το αρπαζεις , το κλεβεις με τα δαχτυλα ,
δεν στο χαριζουν ,δεν το ζητιανευεις με την παλαμη

σχεδ_α

Λοιπον κορτο, απολαμβανουμε ηλιο και θαλασσα?

Ειρωνια της τυχης , ε κορτο?

Εισαι δεμενος πανω σε μια τετραγωνη σχεδια και περιμενεις καποια στιγμη να βυθιστεις σαυτό παγαπησες περισσοτερο

Εχεις ολο το χρονο να σκεφτεις τον αργο θανατο σου,


Από πανω φυσαει στο απεραντο γαλαζιο

Και από κατω ακουγεται το βαθυ μπλε

ο χαρακτηρας μου

ακουγεται σκληρο ετσι?

καμια φορα κανω και εξαιρεσεις

ζωγραφιες

- δεν μαρεσει, ετρεμε το χερι σου όταν τοφτιαξες ?
- αφου ξερεις φρανκι το χερι μου είναι σταθερο, μονο όταν ζωγραφιζω τρεμει
- οι γραμμες σουχουν ξεφυγει, δεν εχεις λεπτομερειες…
- ενταξει φρανκι μην γινεσαι τοσο σκληρος στη κριτικη σου , τοκανα μονος μου με το δικο μου τροπο όμως, ενταξει φαινεται χοντροκομενος αλλα προσπαθω φρανκι μη με κατηγορεις γιαυτο , μπορει σε καποιον να αρεσει ας είναι και μονο ενας. πες ένα τραγουδι τωρα

σταυροδρομια

πολλες φορες συναντησα σταυροδρομια που δεν χρειαστηκε

να προβληματιστω και πολυ

για το δρομο που θα ακολουθησω

ταξ_δια

υπαρχει καποια θλιψη οταν συναντας την ελπιδα,
στη θεση της βεβαιοτητας ε?

ομαδες

Με ποια ομαδα εισαι?

Είναι από τις πρωτες ερωτησεις στις οποιες μαθαινει να απανταει ένα παιδι. Πρεπει να πει μια ομαδα . οποσδηποτε πρεπει να πει μια και να είναι και μεγαλη.

Από τα μικρα παιδια εμφυτευεται η αναγκη να ενταχθουν σε μια ομαδα σε ένα συνολο, να ανηκουν καπου . ετσι δημιουργουνται και μεταξυ τους ομαδες μεσα από τις οποιες εκφραζονται , απαιτουν διεκδικουν , περναν την ωρα τους. Μεσα σε αυτές τις ομαδες νοιωθουν ασφαλεια απεναντι σε αλλους καθως επισης μπορουν και να κρυφτουν ή καλυτερα να κρυψουν τις αδυναμιες τους ή και να εκφρασουν οτιδηποτε για το οποιο δεν θα τολμουσαν να πραξουν μονοι τους. Γινονται από μικρα οχλος , μαζα , αγελη , ομαδικη ανευθυνοτητα. Η ανασφαλεια και η αδυναμια κρυβεται στην μαζα της ομαδας

Μεγαλωνουν , δεν αναρωτιουντε τι νοημα εχει αυτή η ερωτηση. Γιατι ειμαι με αυτή την ομαδα? Εκφραζει κατι ? γιατι υποστηριζω καποιον που κανει τη δουλεια του ή μια ανωνυμη εταιρια με το συμβουλιο της?
Σου αρεσει το αθλημα? πηγαινε παιξε σου αρεσει το θεαμα ?απολαυσε το γιατι πρεπει να εισαι φιλαθλος ή οπαδος μιας ομαδας?
Παιζει ο αδερφος σου στην ομαδα ή ο φιλος σου ή ο γνωστος σου και δε θες να στεναχωρηθει? Το καταλαβαινω , πρεπει να υποστηριξεις αυτή την ομαδα.
Αλλα ετσι , καθομαι στον καναπε ,ή στη καφετερια και υποστηριζω την ταδε ομαδα, ποια αναγκη σου καλυπτει?

Μεγαλωνεις και αυτό συνεχιζεται, γραφεσαι σε συλογους σωματεια, και αυτή η αναγκη σου εχει γινει εξαρτηση , πρεπει να εισαι καπου και να εκφραζεσαι μεσα από κει. Λεω τωρα και περα από τα αθληματα. εισαι στην εταιρια και δεν εχουμε μια ομαδα εχουμε τους τεχνικους , τους διοικητικους… των οποιων τα συμφεροντα είναι αντικρουομενα και διεκδικουν ο ενας εναντι του αλλου και μετα αυτό εφαρμοζεται σε όλα τα στρωματα της κοινωνιας και οι μεν διεκδικουν εναντι των αλλων .
Δεν εχει σημασια αν είναι δικαιο η αδικο ισχυει ο κανονας των πιο πολλων των πιο δυνατων, της αγελης. Ναι ,ναι αυτό το νομο τον εχεις μαθει από μικρο παιδι.
Ανηκεις σε μια ομαδα , επελεξε την δυνατοτερη να βγαινεις κερδισμενος,
Ανεβα στην ιεραρχια χτισε την πυραμιδα της ανισοτητας και της αναξιοκρατιας.
Είναι από τις πρωτες τεχνες που εμαθες, εισαι καλος τωρα εχεις πολλους από κατω σου , πας καλα συνεχισε. Μιλας για δημοκρατια και εχεις ξεχασει τι εκφραζουν τα 3 χρωματα της την ημερομηνια της όμως την θυμασαι. Σε εμαθαν να την θυμασαι με τα συνεχομενα νουμερα . σε εχουν μαθει πώς να τη θυμασαι. Δεν σου εμαθαν όμως να χειριζεσαι οπλα για να την υποστηριξεις . το πρωτο πραμα που θα επρεπε να σου μαθουν επρεπε να είναι αυτό και όχι πώς να πλαθεις κουραμπιεδακια με τα δυο σου τα χερακια . Μιλας για δημοκρατια και εννοεις ότι είναι να εκφραζεσαι ελευθερα .
Να λες ότι θες και να μη το ακουει κανενας. Μιλας για δημοκρατια και εννοεις ποσους εχεις από κατω σου να σε χειροκροτανε.

Είναι η λογικη του κοτετσιου , πεφτουμε ολοι στο πανω στο πιο αδυνατο κοτοπουλο ενώ επικεφαλης είναι αυτος που λαλαει δυνατοτερα (εδώ δε μετρανε βλεπεις τα πουλια ή τα απαυτα)

Δεν ψαχνουμε για βοσκους , δεν θελουμε τσοπανοσκυλα, δεν ζηταμε προβατα, ουτε κουβαλαμε πτωματα.

μπαλαντα της αλμυρης θαλασσας

Ειμαι ο ειρηνικος ωκεανος και ειμαι ο μεγαλυτερος ολων. Με ονομαζουν ετσι εδώ και πολλα –πολλα χρονια , αλλα δεν είναι αληθεια ότι ειμαι παντα ηρεμος. Είναι φορες που αγριευω και ξεσπαω πανω σε ολους και σε όλα . σημερα για παραδειγμα μολις ηρεμησα από την τελευταια εκρηξη οργης μου . χτες ξεσπασα σε τρια ή τεσσερα νησια και αλλα τοσα καρυδοτσουφλα που οι ανθρωποι ονομαζουν πλοια…

φοβασαι?

το ψαρι

Ημουν τυχερος όταν καποια μερα βρηκα αυτόν που ηταν το παιδι στην ιστορια , ο γερος ειχε πεθανει από καιρο, και θα σταπω όπως μου ταπε ακριβως

Η πραγματικη ιστορια δεν είναι όπως γραφτηκε , αυτος που την εγραψε ετσι το εκανε για τους δικους του λογους και δεν ηταν κακοι γιατι καμια φορα χρειαζεται και λιγη υπερβολη

Ηταν παραμονη πρωτοχρονιας και ειχαμε παει για ψαρεμα , ειχε αερα και κυμα και φοβομουν , αφου ημουν παιδι τοτε. Ριξαμε τα δυχτια όμως ,γιατι σου ειπα ειχαμε παει για ψαρεμα μετα από καιρο. Η αληθεια είναι ότι ειχαμε διχτυα και όχι πετονια ενώ ψαρευαμε στην ακρη του πελαγους και όχι στη μεση του ωκεανου που γραφει η ιστορια

Εκανε πολύ κρυο και όταν βγηκαμε βρεγμενοι αναψαμε φωτια στο σπιτακι , ψησαμε και φαγαμε. Ακουγαμε τον αερα να δυναμωνει και τα κυματα που εσκαγαν στην παραλια και μετα κοιμηθηκαμε . ο γερος με ξυπνησε λιγο πριν τα μεσανυχτα και με την αλλαγη ριξαμε μια τουφεκια για να πετυχουν οι ευχες μας και φαγαμε λουκουμια για να γλυκανουμε τον καινουριο χρονο που ερχονταν, ενώ ο αερας εφερνε τον ηχο από τα καραβια που περνουσαν και σφυριζαν για την αλλαγη του χρονου. μετα εβαλε ξυλα στη φωτια και ξανακοιμηθηκαμε.

Το πρωι ξυπνησα από το κρυο , αφου η φωτια ειχε σβησει , ο γερος ελειπε και καταλαβα , πηγα στην παραλια και τον ειδα να εξεχει ορθιος μεσα στα κυματα πανω στη βαρκα μαζευε οσα κοματια από τα δυχτια ειχαν μεινει μεσα στη θαλασσα γιατι ειχαν κοπει σκιστει και κοματια τους εβρισκα στην παραλια .βεβαια η ιστορια γραφει ότι όταν πιαστηκε το ψαρι ημουν και γω στη βαρκα αλλα σου ειπα εγω ημουν μονο στο ριξιμο.

Γαμωτο μεγαλη ζημια για ξημερωμα πρωτοχρονιας.

Με το μαχαιρι αρχισα να τα ξυλωνω για να κρατησουμε τα σχοινια , τους φελους και τα μολυβια. Όταν τελειωσε τραβηξαμε τη μιση βαρκα εξω από το νερο.

Λοιπον ?

Τιποτα λεει και μου δειχνει κατι ψαρακια που δεν ζυγιζαν κιλο.
Κατι εφτιαχνα με τα σχοινια όταν τον ειδα να κραταει το ψαρι αγκαλια και να το βγαζει από τη βαρκα. Δεν μπορεις να φανταστεις χαρα
Ηταν το μεγαλυτερο ψαρι που ειχαμε πιασει ποτε και ετσι ξεκινουσε ο καινουριος χρονος.

Εγω του λεω καλα νταξει αλλοι εχουν πιασει και μεγαλυτερα

Αυτος μου λεει ναι ετσι είναι όπως τα λες , εχουν πιασει μεγαλυτερα

α λ λ ο ι

Του λεω αξιζε τοση ζημια και ταλαιπωρια γιαυτο το ψαρι

Μου λεει α ξ ι ζ ε

Και τελικα του λεω τι εγινε

Η ιστορια λεει ότι τοφαγαν καρχαριες και σκυλοψαρα και ο σκελετος αφεθηκε στη παραλια όμως η αληθεια είναι ότι εμεις το φαγαμε, τρωγαμε κάθε μερα ψαρι , σουπα, κοκκινηστο , στο φουρνο και τελικα τον σκελετο τον κρατησα

Μου δειχνει το σκελετο του ψαριου και τον ρωταω , τι την θες αυτή τη σαβουρα και δεν την πετας

Ολη αυτή η σαβουρα φτιαχνει κοματι από μια ζωη , ενταξει να το πεταξω όμως πες μου εσυ πως μπορω να ξεφορτωθω ολη αυτή τη σαβουρα που είναι μεσα στο κεφαλι μου?

σταυρονημα

Κρατας την κανη ,εχεις το μαγουλο στο κοντακι , κοιτας μεσα απ τη διοπτρα , το δαχτυλο είναι στην σκανδαλη, προσπαθεις να σημαδεψεις , η καρδια χτυπαει πιο δυνατα (εξαρταται από την αξια του στοχου) το ένα χερι κουραζεται , το άλλο που θα πιεσει την σκανδαλη πρεπει να ειναι χαλαρο και ευαισθητο, υγρα πλημυριζουν το σωμα σου και πρεπει να επιλεξεις το σημειο που θα πληξεις, καρδια ή κεφαλι. Οπουδηποτε αλλου θα εχεις τραυματισμο και κανεις δεν θα είναι ευχαριστημενος.

Αλλαζει θεση και πρεπει να βιαστεις , εχεις μια βολη και πρεπει να πετυχεις καρδια ή κεφαλι. Το δαχτυλο εχει παρει το κενο της σκανδαλης και είναι ετοιμο να τραβηξει, η καρδια χτυπαει δυνατα και ακουγεται, κρατας την αναπνοη λιγο και προσπαθεις να συντονισεις τους παλμους σου που προκαλουν κουνημα με την κινηση ή την ακινησια του στοχου.

Η ροη του χρονου αλλαζει, η σκεψη καθαριζει, ένα στοχος, μια βολη στο στοχο, φερνεις το σταυρονημα στη επιλεγμενη θεση και τραβας την σκανδαλη , νοιωθεις το χτυπημα στον ωμο σου , ακους τον ηχο, και το ματι σου κλεινει από την αποτομη επαφη με τη διοπτρα

Εχεις ικανοποιησει ένα ενστικτο που υπαρχει μεσα σου και είναι συνδεδεμενο με τη συνεχιση της ζωης

Ο γερος με τη θαλασσα που ειχε παρει μερος και σε κεινο τον εμφυλιο ειχε πει καποτε σε μια κουβεντα (ένα μοντελο οπλου τιμητικα φερει το επιθετο του)

Κυνηγουσα από μικρο παιδι και μαρεσε , εχω κυνηγησει όλα τα θηραματα αλλα τιποτε δεν μπορει να συγκριθει με ότι σου προκαλει όταν στο σκοπευτρο σου είναι μια ανθρωπινη ψυχη.

Εχεις βαλει ποτε ένα στοχο?
Εχεις κοιταξει τη ζωη πισω από το σταυρονημα?
Εχεις ποτε σημαδεψει μια ανθρωπινη ψυχη?

χαρτια

Σε αυτό το παιγνιδι ειχα σηκωσει τα μανικια για να μη πιστευουν ότι κλεβω ,ασε που μπορει να καταληγε και σε καυγα

Ένας ενας οι παικτες εγκατελοιπαν τα χαρτια τους και τα στοιχηματα στο τραπεζι ενώ εγω και η απεναντι φατσα ανεβαζαμε το στοιχημα κάθε φορα και χαμογελουσαμε .

Σε αυτό το παιγνιδι ξερεις θελει σταθερο χερι, δυνατο ματι ,κερδιζει ή το πιο δυνατο χαρτι ή ο ποιο αποφασισμενος . ποτε δεν εισαι σιγουρος ποιος εχει το πιο δυνατο χαρτι ενώ το στοιχημα συνεχεια ανεβαινει και τα νευρα τεντωνουν.

Δεν υπηρχε επιστροφη τα παιζαμε όλα για όλα , αλλα ο κερδισμενος θα ηταν ενας?
Θα σου πω τα μαυρα και κοκκινα χαρτια μου ασο μπαστουνι, ρηγας καρο, νταμα κουπα , 9 κουπα , 7κουπα

Σου φαινονται αχρηστα ε?

Ηταν,
αλλα εγω ημουν ακομα στο παιγνιδι , λογικα θαπρεπε να εγκαταλειψω αλλα με ξερεις αυτό είναι το παθος μου και αυτό ηταν το παιγνιδι της ζωης μου

Τραβαω καινουριο και βγαινει μπαλαντερ με το δαιμονα και τα πεντε δαχτυλιδια

Καιω το ρηγα και τωρα ειμαι σιγουρος , το χαρτι και η αγωνια μου καινε τα δαχτυλα σκετη φωτια σου λεω βαζω και τα τελευταια που εχω και χαμογελω ,

θαντεξει και άλλο γυρο?

Λενε

στην αγαπη πρεπει να τα παιξεις όλα για να μπορει να κερδισεις στο τελος

νουτ

Η Νουτ, επίσης Νεβέτ και Νέουτ, την οποία οι Έλληνες ταύτιζαν μερικές φορές με τη Ρέα, ήταν θεά του ουρανού στην αιγυπτιακή μυθολογία. Όπως και ο Γκεμπ έγινε αντικείμενο πραγματικής λατρείας κατά την κλασική εποχή. Δίδυμη αδελφή του Γκεμπ, ενώθηκε, σύμφωνα με τη μυθολογική αφήγηση με τον αδελφό της παρά τη θέληση του Ρα και εν αγνοία του. Όταν το έμαθε ο Ρα εξοργίσθηκε τόσο, που έδωσε εντολή στον Σου να χωρίσει δια της βίας τους δύο συζύγους. Αποφάσισε, επίσης η θεά να μη μπορέσει να γεννήσει «σε κανένα μήνα κανενός χρόνου». Σύμφωνα με την αφήγηση του Πλούταρχου ο Θωθ την λυπήθηκε, έπαιξε πεσσούς με τη Σελήνη, κέρδισε σε πολλές παρτίδες το ένα εβδομηκοστό δεύτερο από το φως της, και από αυτό δημιούργησε πέντε ολόκληρες ημέρες. Δεδομένου ότι αυτές οι εμβόλιμες ημέρες δεν ανήκαν στο επίσημο αιγυπτιακό ημερολόγιο, η Νουτ κατόρθωσε να γεννήσει τα τέσσερα παιδιά της

τ αυγο του κολομβου

Νομιζεις πως εισαι το κεντρο του κοσμου του ε?

Εγω θα σε βγαλω απ αυτο ταυγο που εγκλωβιζει τη σκεψη σου , θα δεις ότι ο αληθινος κοσμος είναι μεγαλυτερος απ αυτόν που γνωριζεις απ αυτον που ειχες φανταστει ,δεν ξερω αν είναι καλυτερος ή χειροτερος , αλλα να ξερεις ότι μετα δεν θα υπαρχει επιστροφη.

Όλα θα φαινονται πιο μικρα και διαφορετικα, θα δεις ότι τελικα είναι πιο απλα απ ότι ταχεις στο μπερδεμενο σου μυαλο . οσα θα δεις δεν προκειται να τα ξεχασεις , θα ερθει η ωρα που θα πεις καλυτερα να ειχα μεινει στον κοσμο μου αλλα σου ειπα όταν ταυγο σπασει δεν μπορεις να ξανακλειστεις.

Λοιπον θακολουθησεις τα λογια μου?

Ετσι μιλησε η γυναικα και αυτος αρχισε να ξυπναει

τσεκουρια

Ημουν και εγω κει , δεν θα μπορουσε να μην ειμαι, τον ηξερα απο μικρο δεν θα τον αφηνα μονο του τωρα που γυρισε.

Εκλεισε το ενα ματι και κοιταξε μεσα απο τις τρυπες των τσεκουριων . ειδα την ικανοποιηση στο βλεμμα του. Ειμαι σιγουρος οτι μεσα απο κει ειδε πισω του ολα αυτα που ειχαν περασει. Ειδε οτι μπορουσε να περασει τη σαιτα του μεσα απο κει , παλιοτερα πριν φυγει τοκανε για εξασκηση γιατι του αρεσε, τωρα ομως θα ηταν διαφορετικα. Τιποτα δεν ηταν οπως παλια .

Επιασε σφιχτα το τοξο του, τοβλεπες ειχε γινει ενα με το χερι του, με τα δαχτυλα του αλλου τραβηξε ελαφρια τη χορδη , τον ηξερα καλα αυτος ο ηχος του αρεσε καλυτερα και απο μουσικη. Αυτο το τραγουδι που επαιξε η χορδη το ηξερε , παλλονταν με την καρδια του.Πηρε το βελος , τα δαχτυλα στη μυτη του εγραφαν τονομα του , μετα χαιδεψε τα χρωματιστα φτερα στη ουρα του. Ολοι εκει μεσα ηταν σιγουροι ,δεν θα τα καταφερνε.

Σκεφτηκε λιγο , ηξερε ότι και να τα καταφερνε μετα θα ηταν το πιο δυσκολο ολοι θα επεφταν πανω του , ολοι θα ευχονταν να μην ειχε γυρισει ετσι. Τεντωσε το τοξο , εκλεισε το ματι , κρατησε την αναπνοη του.Εμεινε ακινητος , μια στιγμη σαν αιωνα . τα οπλα θελουν σταθερο χερι δυνατο ματι και όχι δυνατο χερι σταθερο ματι. Το ματι πρεπει να βλεπει παντου όχι μονο το στοχο. Η καρδια του τωρα ακουγονταν δυνατα.

Αν δεν ειχε αναγνωρισει η υπηρετρια το παλιο του σημαδι και γω δεν θα πιστευα ότι αυτος με τα κουρελια που σημαδευε θα μπορουσε να τοξευσει μεσα από τα τσεκουρια

Εγω ετοιμαστηκα γιαυτο που θα γινονταν μετα

Ελα βασιλια των παντων ,στασου διπλα μας και δωσε μας τη νικη

Αντε γιε κατσικοκλεφτη , φυσα τη σαιτα σου μεσα απ τα πελεκια

μια αιωνια περιπετεια

Παντα πιστευα ότι αυτό το ταξιδι , αυτος ο μυθος , αυτή η περιπετεια τελικα ηταν στο μυαλο ενός ταλαιπωρημενου που για να φανει σπουδαιος επλασε αυτό το παραμυθι.

Περισσοτερο εμοιαζε με μια εσωτερικη αναζητηση και προβληματισμο παρα για ένα γεγονος. Σε αυτό συνηγορουσε και το γεγονος ότι τα περισσοτερα εμποδια στο δρομο του τα εβαζαν θεοι , για κλοπες για υβρεις ,

μικρο ρολο επαιξαν αρσενικα οντα όπως οι λοτοφαγοι που με το ποτο τους προσπαθησαν να τον κανουν σαν αυτους, και οι κοντοφθαλμοι δυνατοι υπαναπτυκτοι γιοι θεων που προσπαθησαν να τους φανε ενώ τελικα τυφλωθηκαν από την ματαιοδοξια τους,

ενώ κυριαρχο ρολο στη ροη της περιπετειας ειχαν γυναικες . αυτό εδειχνε ανθρωπο που κυριαρχουνταν από τα παθη του και αυτό τον εβαζε σε μπελαδες ή τον γλιτωνε καμια φορα . ετσι εχουμε γυναικομορφα οντα που με το τραγουδι τους προσπαθουν να τον ξεγελασουν βεβαια αυτος παιρνει τα μετρα του αλλα δεν μπορει να αντισταθει στον πειρασμο να μην ακουσει ένα τετοιο τραγουδι. Καποια αλλα γυναικομορφα πλασματα προσπαθουν να του κλεισουν το δρομο σε στενα περασματα. Συνανταει μια άλλη γυναικα που στο βασιλειο της ξυπνουν τα ζωωδη ενστικτα τους και αρχιζουν να μεταμορφωνονται σε γουρουνια , μια άλλη γυναικα τον βοηθαει και του λεει πώς να παει στον άλλο κοσμο και να μιλησει κατευθειαν στις ψυχες , μια άλλη γυναικα τελικα θα είναι η αιτια να του δοθει πλοιο και κοπηλατες να επιστρεψει στον κοσμο του

Ο μυθος λεει στην επιστροφη του τα δωρα της τελευταιας τα εκρυψε σε μια σπηλια γιατι όπως ξερουμε η περιπετεια του δεν ειχε τελειωσει ακομα.

Αυτή η ιστορια ηταν ένα αιωνιο παραμυθι αφου στο νησι δεν βρηκαν και τιποτα ανακτορα που να δικαιολογουν την μανια του για την επιστροφη.

Όμως προσφατα εμαθα οτι σε μια σπηλια βρηκαν παλια αντικειμενα ανεκτιμητης αξιας που τωρα βρισκονται στο μουσειο του σταυρου στο νησι. Είναι ανεκτιμητα γιατι πως μπορεις να εκτιμησεις την αξια μια προσευχης τοσων χρονων ενώ ταυτοχρονα σε κανουν να αναρωτιεσαι τελικα τι είναι αληθινο?

Πανω σε καποιο από αυτά γραφει

Οι προσευχες μου είναι μαζι σου οδυσσεα

τ ονομα μου εναι...

Μποντ , τζεημς μποντ.

Ε λοιπον δεν θα το πιστεψεις δεν εχω δει ουτε μια ταινια της σειρας, παρολο τις ομορφες γυναικες και δραση που λενε πως εχει .
Παντα τις βαρομιουν ακομη και στις διαφημησεις, ενώ ποτε δεν καταφερα να δω συνεχομενα πανω από δεκα λεπτα από καποιες ταινιες .
Παντως καποια φορα θα καθησω να δω ολοκληρη για να εχω και εγω μια ολοκληρωμενη και τεκμηριωμενη αποψη.

Αυτό όμως που μου εκανε εντυπωση και παντοτε θαυμαζα είναι οι εξυπνοι και διαχρονικοι( δεν βρισκω καταλληλη λεξη) τιτλοι.

Ζουμε μοναχα δυο φορες
Τα διαμαντια είναι παντοτινα
Ποτε μη λες ποτε
….
Δεν μουρχεται τωρα κανας άλλος αλλα σιγουρα θα είναι ,. Δεν ξερω ουτε ποσες είναι οι ταινιες της σειρας. Τελος παντων

Είναι πραγματι εντπωσιακοι οι τιτλοι , μπορεις να τους μαζεψεις και να φτιαξεις την δικη σου ιστορια

μασκες

Μασκες υπαρχουν πολλες ,

για τετραγωνα κεφαλια,
για στρογγυλα ,
για αδεια

μπορεις να ξεχωρισεις ποιος κρυβεται από πισω της κάθε φορα?

Κοιτα μια λεπτομερεια ,η μασκα δεν κρυβει τα ματια δεν κρυβει τις λεξεις, δεν είναι αναγκη να βγαλεις τη μασκα για να δεις ποιος κρυβεται πισω της.

ερνεστο

Α ! ναι ναι βλεπω καθαρα απο εκει μπηκε η σφαιρα στο στηθος του.

Απο αυτη τη μικρη τρυπα μπορω να δω οτι η καρδια του σταματησε να χτυπαει.
Εχεις το δαχτυλο στην πληγη του και δεν νοιωθει πονο.

Ειναι αληθεια λοιπον , ειναι νεκρος , δεν αλλαξε στρατοπεδο και αναπαυεται με τη παρεα σας . ναι, ναι το βλεπω τωρα καθαρα το βλεμα του εχει χαθει απο τα ανοιχτα του ματια,μια σφαιρα μεσα του , μια τρυπα στο στηθος του. Αυτο ηταν το τερμα ενος μυθου , ειμαστε πλεον ησυχοι , τα καταφερατε .

Τωρα ο κοσμος τι θα εχει να θυμηθει απο αυτον?

σημαια

Αφου λοιπον τοφερε η κουβεντα για σημαιες να μια η οποια παρολο

που δεν επικρατησε στο πεδιο της μαχης εμεινε σαν συμβολο.

Θα μου πεις τι συμβολιζει ε?

Λοιπον ποτε δεν καταλαβα το σκεπτικο σου ρετ . οταν οι αλλοι τραγουδουσαν το ντιξι λαντ και το ρεμπελ γεηλ

και αισιοδοξουσαν για την εκβαση του πολεμου

εσυ ελεγες οτι ο πολεμος ειναι χαμενος και διατυπωνες

κατι αναλυσεις για λιμανια

για βιομηχανιες του βορρα και αλλα σχετικα .

οταν τελικα ο πολεμος ειχε χαθει και ολοι υποχωρουσαν

εσυ πηρες ενα πιστολι .

εισαι πραγματικα αλλοκοτος .

ποτε δεν μπορεσα να καταλαβω πως ενας τετοιος ανθρωπος με τετραγωνο κεφαλι

κανει τετοιες παιδαριωδης ενεργειες, ενταξει αν δεν εισαι βλακας

ποια λεξη μπορει να σε χαρακτηρισει?

Αμα ολα εχουν χαθει γιατι αξιζει να παλευεις ακομα?

καρτερια

Στι 26 οκτωβριου βαμμενη μαυρη η καρτερια αναχωρησε απο το τελευταιο της λιμανι στην αργεντινη

για τον αντικειμενικο σκοπο του ταξιδιου .την κατακτηση του τελευταιου ακρου της γης .

το πληρωμα της αν τα καταφερνε θα εμενε στην ιστορια φτιαχνοντας

το τελευταιο συγχρονο μυθο.

Ομως η καρτερια πλησιαζωςντας στον προορισμο της εγκλωβιστικε στους παγους , το πληρωμα της προσπαθησε να ανοιξει δρομο αναμεσα στους παγους αλλα αυτοι τελικα μετα απο καποιες μερες καφεραν να συνθλιψουν το σκαρι με το συμβολικο ονομα.

Η κατακτηση του μυθου εγκαταλειφτηκε και πλεον ο αντικειμενικος σκοπος του πληρωματος ηταν η ζωη. Πηραν οτι χρησιμο μπορουσε να μεταφερθει ,και σκυλια και ανθρωποι εσυραν τις βαρκες και προμηθειες πανω στους παγους μεχρι τον ωκεανο.

Σε αυτα τα πλατη οι νυχτα διαρκει μηνες και το τοπιο ειναι ολολευκο, ο χρονος ειναι βασανιστικος. Σωτηρια δεν ερχονταν απο πουθενα και 3 βαρκες μετα απο μηνες παραμονης ξανοιχτηκαν στη θαλασσα με προορισμο ενα νησι οπου απο κει υπηρχε περιπτωση να περασει κανενα φαλενοθηρικο .

Τελικα και σε εκεινο το νησι εμειναν μηνες χωρις να τους βρει κανενας , ετσι τελικα παρθηκε η αποφαση η μια βαρκα με επικεφαλης τον αρχηγο της αποστολης να φυγει προς ενα νησι που ηταν λιμανι ανεφοδιασμου φαλενοθηρικων.

Τελικα η βαρκα καταφερε το απιστευτο , εφτασε στον προορισμο της και ενα πλοιο πηγε στο νησι και εσωσε και τους υπολοιπους που περιμεναν καρτερικα τη λυτρωση απο το μαρτυριο τους. Μετα απο 22 μηνες ολοι οι επιβαινοντες της καρτεριας ηταν ασφαλης στο καταστρωμα ενος πλοιου.

Ενας ασημαντος φωτογραφος μελος της αποστολης κατεγραψε με το φακο του

τις φασεις αυτης της περιπετειας

Ενω ο αρχηγος της αποστολης πατωντας πλεον στη στερια ειπε

Δεν μου ταιριαζει εμε η κατεβασμενη σημαια,
Δεν μου ταιριαζει η υστατη προσπαθεια

Καλα τωρα αμα εχεις τετοια τυχη και πατας στερεα με τοσο κοσμο διπλα σου ,

μετα απο τοσο καιρο ,
μπορεις να λες οτι θες και να το γραφει η ιστορια.
Το νοημα ομως ειναι αλλου

Ετσι δεν ειναι?

ο πρασινος νανος

Ο πρασινος νανος ενας τυπος που καταδικαστηκε να ζησει στο περιθωριο της κοινωνιας . ηταν νανος και στο αιμα του κυλουσε καθαρο πρασινο αψεντι , οι φιλες του , οι γνωστες του , ολες οι γυναικες που γνωριζε και συναναστρεφονταν ηταν πουτανες . ολος ο κοσμος του μεσα στη πουτανια . όμως αυτές ηταν οι μονες που δεν τον κοροιδευαν , ετρωγαν μαζι του , του επλεναν τα ρουχα , τον κουβεντιαζαν , του διεθεταν τον χρονο τους και το πιο εξωφρενικο που θα μπορουσες να πεις εκαναν ερωτα μαζι του τσαμπα . ε αυτό είναι πραγματικα απιστευτο για μια πουτανα , είναι τρελο είναι εξωφρενικο κανεις δεν πιστευει κατι τετοιο.

Ετσι λοιπον ο πρασινος νανος ζωγραφισε αυτό τον κοσμο με τη μαυρη νυχτα και τα κοκκινα χειλη όπως ηταν ,όπως τον εβλεπε από κει κατω που βρισκονταν. Κανενας δεν το θεωρησε τεχνη τοτε , κανενας δεν του εδωσε το υψος που του αξιζε , κανενας δεν του χαρισε ουτε την λυπη του για το ταλεντο του.

Οι κυριες της εποχης κοιτουσαν ολο περιεργεια τους πινακες του για

ένα κοσμο που δεν μπορουσαν να δουν, βεβαια αν τις εβλεπε κανεις θα εβαζαν τα χερια τους μπροστα στα ματια τους και θα εστρεφαν

το κεφαλι τους αλλου. Δεν θα καταδεχονταν ουτε να φτυσουν πανω

στους πινακες του.

Τωρα ολες οι καλες κυριες , με ακριβα γουστα , για να ανεβασουν το ιματζ τους και την λιμπιντο στην κρεβατοκαμαρα τους θα ηθελαν να κρεμασουν ένα πινακα του

αληθεια

Ερχονται στιγμες που θα ηθελες να πιστεψεις ότι κατι είναι αληθινο,
Ερχονται στιγμες που αμφιβαλεις αν αυτό που ακους ,
αυτό που βλεπεις είναι αληθινο,



τοτε νοιωθεις την αναγκη να σιγουρευτεις και ο μονος τροπος είναι να βαλεις τα δαχτυλα σου πανω στην πληγη,



είναι φορες που ο μοναδικος τροπος να σου δειξουν τι είναι πραγματικο ,
τι είναι αληθινο ,



είναι η ματωμενη ακρη ενός δαχτυλου

ερωτησεις

ο σοφος δε ρωτα ποτε ,

ο ανοητος ρωτα ματαια

η αληθεια βρισκεται μεσα σου

δεν κρυβεται στα λογια μου

κατασκευες

Η φωτογραφια είναι προιον κολαζ , οι ανθρωποι αυτοι ετρωγαν πανω σε ένα μαντροτοιχο όταν τους εβγαλαν φωτογραφια . εχεις φωτια ? ναι παρε .παραδιπλα σκεφτομαι να αλλαξω δουλεια , δεν με φτανουν για να ζησω λεει ο τεταρτος από τα αριστερα ενώ ο τριτος , ο μεγαλυτερος της παρεας γυριζει καλυτερα προς το μερος του για να τον κοιταει όταν θα τον συμβουλευει. Στην τριαδα παραδιπλα ο μεσαιος εχει εστιασει στο πακετο για να θυμηθει καλυτερα και να πει στα παληκαρια διπλα πως γνωρισε μια κοπελα χθες το απογευμα και οι αλλοι αποροφημενη κοιτουν και αυτοι το πακετο προσπαθωντας να δουν μεσα σε αυτό τα ματια της. Ενώ στην τριαδα δεξιοτερα ο μεσαιος ετοιμαζεται να τους μοιρασει το κομματι που του περισεψε. Ο τυπος τερμα δεξια σηκωσε το μπουκαλι και το κεφαλι του για να ξεδιψασει βλεπει τον φωτογραφο να τους φωτογραφιζει και μαρμαρωνει κοιτωντας τον φωτογραφο που προσπαθει να καδραρει και δεν θελει να του κουνησει την φωτογραφια. Βλεπεις την ενταση στο βλεμμα του αρχιζει να φοβαται . εχει παγωσει από την αγωνια .

Ε λοιπον η φατσα του είναι που προδιδει ότι η φωτογραφια είναι αληθινη φοβαται μηπως ο φωτογραφος πεσει στο κενο

Είναι δυσκολο να ισορροπησεις την καθημερινοτητα σου , να ισορροπησεις πανω σε ένα κοσμο ψηλοτερο που πας να φτιαξεις , είναι δυσκολο να ισορροπησεις πανω σε αυτή την ομορφια και στην ελευθερη πτωση και καταστροφη. Είναι δυσκολο η καταστροφη και ομορφη θεα να μην επηρεαζουν το μεσημεριανο σου σε ένα καλυτερο κοσμο που ειχες σχεδιασει.

ομως οι τυποι στη φωτογραφια το καταφεραν ενω για ολους εμας φαινεται εξωπραγματικο

ευα

Αυτή είναι η ευα , όχι η πρωτη γυναικα της δημιουργιας αλλα η πιο ατυχη ευα , η τελευταια γκομενα του ακατονομαστου είναι ο καλυτερος τιτλος που της εδωσαν . όμως αυτή σε μια μερα εγινε βασιλισσα , εγινε βασιλισσα για μια μερα χωρις στεμμα , χωρις νυφικα και μουσικες . ηταν καθαρα επιλογη της ,δεν την υποχρεωσε κανενας να μεινει , δεν την παρακαλεσε κανενας, δεν της το ζητησε κανενας , μπορουσε να ξεφυγει, γιαυτην ειχε προγειωθει εκει μεσα σε φωτια και σιδερο μια άλλη γυναικα πιλοτος. Αυτή όμως δεν εφυγε εστειλε μονο γραμμα στην αδελφη της . αυτή ηταν η ατυχη ευα , η ιστορια αδικησε τα συναισθηματα της , δεν δεχτηκε πως μπορει ανθρωπος να νοιωσει συναισθημα για ένα τερας χωρις να είναι και αυτό. Ετσι γιαυτη την ευα δεν γραφτηκε ποτε οπερα σαν της ιουλιετας, δεν γραφτηκε ποτε για εκεινο το υπογειο ένα μαγιερλιγκ , ουτε ένα παραμυθι σαν αυτό της πενταμορφης, δεν γραφτηκε ουτε τραγουδι σαν αυτό της λαιδης , ουτε ποτε στη μνημη της αφησε κανενας λουλουδι .οι σταχτες της από την μαυρισμενη τρυπα θαφτηκαν στα συντριμια της πολης . Η ιστορια ηταν σκληρη γιαυτη τη ευα , γιατι δεν δεχτηκε ποτε ότι η ενεργεια της μπορει να προερχονταν από ένα ευγενικο συναισθημα , η ιστορια εχει αποκλεισει οποιαδηποτε τετοια περιπτωση .

κανενας δεν θα θυμαται την ευα σαν γυναικα.

Μηπως θα επρεπε τα συναισθηματα μας να τα ελεγχουμε και να τα κατευθυνουμε με βαση τη λογικη? Τοτε ποια είναι η ουσια ενός συναισθηματος? Γιατι μπορουμε να δεχθουμε τη συγχωρεση που συνοδευει την αγαπη της μανας προς το οποιοδηποτε εγκλημα του γιου της ενώ αποκλειουμε οποιοδηποτε άλλο αυθορμητο συναισθημα ενός ανθρωπου προς ένα άλλο ον ? γιατι ένα τετοιο παραλογο συναισθημα πρεπει να θαβαται μεσα μας?

Ξερεις ευα μου, καμια φορα σκεφτομαι ότι αν ησουν εδώ ,

σε ολους αυτους που σε κατηγορησαν πισω από την πλατη σου ,

θα γυρνουσες και θα τους εδινες ένα

χαμογελο

τα χρωματα της ιριδας

Οσες φορες και αν ανελυσα το φασμα των συναισθηματων μου,
μεσα από το πρισμα της λογικης μου ,

παντα κατεληγα στο ιδιο αποτελεσμα ,

υπαρχουν μονο δυο χρωματα ,

το κοκκινο και το μαυρο

κοχ ι νουρ

Αυτό είναι το μεγαλυτερο διαμαντι του κοσμου,

θα μου πεις μεγαλυτερο ειναι του ριτζ , ναι αλλα αυτο ειναι αληθινο

η ιστορια του ξεκιναει στην ινδια ,

από τοτε βρεθηκε στην κατοχη πολλων μαχαραγιαδων ,
και εξαιτιας του εγιναν παρα πολλοι πολεμοι για την κατοχη του,

είναι συμβολο εξουσιας και δυναμης ,
αν και σε ολες τις περιπτωσεις εκτος της τελευταιας εφερε τελικα γροσουζια και οδυνες,

παρολα αυτά ολοι το ηθελαν στην κατοχη τους .
σημερα βρισκεται στο στεμα της βασιλισσας ,
στην καλυτερη θεση και είναι το πιο πολυτιμο στολιδι του ,

εγω όμως ακουσα ένα τραγουδι και αυτό με εφερε σε ένα μυθο,
μεσα στο μυθο βρηκα ένα μυστικο,

αυτό δειχνει το μεγαλυτερο διαμαντι που υπαρχει ,

πιο μεγαλο και από το κοχ ι νουρ,

είναι τοσο κοφτερο που μπορει να σε κοψει στα δυο χωρις να ματωσεις,
είναι τοσο βαρυ που σιγουρα δεν μπορω να το σηκωσω μονος ,
είναι τοσο πολυτιμο που η ψυχη μου δεν μπορει να ησυχασει,

το σκεφτομαι ολη μερα και το ονειρευομαι τη νυχτα,

το θελω αυτό το διαμαντι και θα το παρω με κάθε κοστος.

Ξερω ότι αυτό ακουγεται ασχημο και θα με κακοχαρακτηρισεις ,

Δεν με νοιαζει,

Πες ότι θες,

Εγω ειμαι τυχοδιωκτης , και αυτό το διαμαντι θα γινει δικο μου

προορισμοι

Να σε παρει ο διαολος κορτο σταματα να ονειρευεσαι ,
δεν γινεται να ταξιδεψεις περα από τους χαρτες .

δεν ακους τι σου λεω?

κανεις δε προκειται να σε ακολουθησει

ΞΥΠΝΑ

αναλυσεις

Οσες φορες και αν ανελυσα το φασμα των συναισθηματων μου,
μεσα από το πρισμα της λογικης μου ,

παντα κατεληγα στο ιδιο αποτελεσμα ,

υπαρχουν μονο δυο χρωματα ,
το κοκκινο και το μαυρο