Τρίτη, Νοεμβρίου 04, 2008

ο χαμενος



Ειχα παει προμελετημενος,
Εριχνε καρεκλες εκεινη τη βραδια και λογικα λιγα θα ηταν τα ατομα που θα πηγαιναν στο GaGa το στριπτηζαδικο εκεινη τη βραδια,
Εγω θα καθομουν τελευταιος και λογικα θα τη επαιρνα ,γιαυτο πηγα αργα .
Στο μαγαζι ηταν το αφεντικο με τον τυπο στο μπαρ, ενώ τα δυο κοριτσια καθονταν με ένα βλαχο στο καναπε στη γωνια.
αυτη εκανε να σηκωθει για να ερθει σε μενα αλλα ο βλαχος εκανε νοημα στο παιδι να ανοιξει μπουκαλακι και δεν την αφησε να σηκωθει.
Εγω εκατσα στο μπαρ παραδιπλα σε έναν που ητανε πιομενος με ένα βλεμα απλανες σαν χαμενος και καπνιζε συνεχεια, μπροστα από το ποτηρι του
.
Ποσες?
.
Ποσες?
.
Γαμωτο, ο βλαχος φαινονταν ότι θα χαλαγε πολλα και θα μου χαλαγε και μενα τη βραδια ,
Αυτή όμως απ’τη λιθουανια τη καινουρια επρεπε να τη παρω, και σημερα ηταν καλη βραδια για να κατσω τελευταιος,
Ειχα προφυλακτικο στη κολοτσεπη και μεγαλη καψουρα, ο βλαχος όμως ειχε χοντρο πορτοφολι και γερο στομαχι,
.
Ποσες?
.
Ποσες?
.
Μεσα από το καθρεφτη κοιτουσα το βλαχο που τους εβαζε χερι, το ρολοι εδειχνε τρισημιση, και ο τυπος διπλα μου εσπαγε τα νευρα με τους ερωτηματικους μονολογους του,
.
Ποσες ?
.
Ποσες?
.
Γαμωτο να δεις σημερα που θα γινει καμια μαλακια και θα μου χαλασει τη βραδια.
Ο χαμενος κανει νοημα στο μπαρ να μας βαλει από ένα κερασμενο απ’ αυτόν,
Τι να κανω?
Προκειμενου να γινει καμια στραβη το παιρνω το ποτηρι στο χερι,
Βιβα ,
Ο βλαχος αντεχει ακομα , και εγω ακουω θελω δε θελω το παραληρημα του χαμενου,
Εχω ακομα καθαρο μυαλο , η καψουρα με κανει και υπομονετικο, και προκειμενου το μαγαζι να με κοιταει με μισο ματι γιατι δε πινω προτιμαω να πινει και να κερναει ο χαμενος μεχρι να φυγει ο βλαχος και γω να κανω παιγνιδι,
.
Ποσες ?
.
Ποσες?
.
Δεν καταλαβαινω τιποτα, δεν εχω πιει πολύ αλλα , και μιλαει και λεει γιαυτον που συναντησε εκεινη τη βραδια….
Εχεις παει με πουτανες , εχεις κλεψει , εχεις εκμεταλευτει, θες να σου πω τι άλλο εχεις κανει?... Και από την άλλη πηγαινεις μια φορα στο τοσο στη εκκλησια εξομολογεισαι σπανια , και καμια φορα θυμασαι και κανεις το καλο…

Εγω σου εδωσα ψυχη , σου εδωσα ζωη και συ με ξεχασες, ξεχασες το σκοπο σου,

Αρχισε να με τρομαζει γιατι ελεγε λεπτομερειες που ντρεπομαι να σου πω,
με τρομαξε γιατι ειδα το προσωπο του να μια να φωτιζεται και μια να σκοτεινιαζει,
καταλαβα ότι ηταν κατι πανω από’ τα ανθρωπινα, φοβηθηκα και αρχισα να τον παρακαλω ,
δως μου άλλη μια ευκαιρια , συγχωρεσε με , θα πηγαινω στην εκκλησια , θα εξομολογουμαι , θα νηστευω , θα γινω ο καλυτερος ανθρωπος στον κοσμο
θα βοηθαω τους φτωχους και τους ζητιανους και οσους εχουν την αναγκη μου,
θα…
και τοτε ο τυπος χαμογελασε ,
και μου λεει ,
θα σου παρω τη ψυχη και θα σου αφησω την αδεια ζωη σου,
δεν θα μπορεσεις να ξανακοιταξεις τον εαυτο σου στον καθρεφτη,
ακομη και τωρα , τη τελευται στιγμη με απογοητευεις ξανα ,
δεν ησουν αξιος για αυτά που σου εδωσα,
νομιζεις ότι αυτό ζητουσα από σενα ?
.
Τοτε καταλαβα ότι μπροστα μου ηταν ο ιδιος μεταμορφωμενος, τρομαξα , δεν εχω ξαναφοβηθει ποτε ετσι στη ζωη μου και..

Καλα ρε γαμωτο τα πιστευεις όλα αυτά? Συνεθλε , δεν εισαι καλα…

Να κοιτα μου λεει,
.
Ε λοιπον red&black δεν θα το πιστεψεις!!!
Κανω ετσι και κοιταω,
και μεσα στο καθρεφτη δεν φαινονταν κανενας

4 σχόλια:

ria είπε...

φαίνεται, δεν πέρασες τις εξετάσεις του!

red&black είπε...

τα θεματα του ειχαν παγιδες

Ανώνυμος είπε...

Σε αυτές τις περιπτώσεις αυτοσχεδιάζουμε και κάνουμε πως έχουμε και γαμώ τις απόψεις.
Ο φόβος κρύβεται καλύτερα πίσω από μια επίθεση. Έστω και με δόντια που τρίζουν.
Την κόλα να τη γεμίζεις, οι λέξεις ποτέ δεν χάνονται. Ειδικά αν τους έχεις δώσει ένα νόημα με αξία, και δεν λες ο,τι λάχει ίσα για να το πεις.
Ωραίο κείμενο, κοκκινόμαυρε.

theorema

red&black είπε...

Θεωρεμα,

‘Σε αυτές τις περιπτώσεις αυτοσχεδιάζουμε και κάνουμε πως έχουμε και γαμώ τις απόψεις’
Να σου πω την αληθεια δεν καταλαβα τι εννοεις,
Αν μου το εξηγησεις καλυτερα θα σου πω τη γνωμη μου,

‘Ο φόβος κρύβεται καλύτερα πίσω από μια επίθεση. Έστω και με δόντια που τρίζουν’
Με αυτό θα συμφωνησω για οποιαδηποτε περιπτωση και μπορω να το πω ότι τελικα είναι και ενας τροπος να τον ξεπερνας γιατι τελικα αυτό που εχει σημασια δεν είναι αν φοβασαι ή όχι αλλα αν ο φοβος λειτουργει ανασταλτικα ή τον ξεπερνας

‘οι λέξεις ποτέ δεν χάνονται’
Η αξια και το νοημα των λεξεων κατά μεγαλο μερος βαρυνονται από την αξια αυτου που της λεει , δηλαδη οσο και μεγαλη αληθεια να είναι αν το προσωπο χαρακτηριζεται αναξιοπιστο κρατας τις αποστασεις σου

‘Ωραίο κείμενο, κοκκινόμαυρε’
Δε σου ειπα? ειχα κεφια εκεινη τη βραδια