Ο ανθρωπος αυτος ηταν ένας απατεωνας , ένα καθαροαιμο αρπαχτικο,
Δεν ηταν να τον εμπιστευεσαι λενε,
Μπορουσε να αλλαζει σαν τον χαμαιλεων κατα περισταση ,
Συνηθως τριγυριζε σαν τυχαιος αλλα αμα ακουγε τραγουδια και πανηγυρια εβαζε τα καλα του και ετρεχε εκει,
Τα δαχτυλα του ηταν μαγικα , μπορουσε να αρπαξει τα ρολογια από τους αντρες και να χασουν τον χρονο τους,ενώ χαιδευοντας τα αυτια των γυναικων τους επαιρνε ότι πολυτιμο ειχαν πανω τους,
.
Ηταν γεννημενος απατεωνας σου λεω ,
Αλλα και το εξυπνο πουλι από τη μυτη πιανεται , οποτε ηρθε η στιγμη που πιαστηκε στη παγιδα. Εκλεβε λεει στα χαρτια ,
Φορουσε παντα πουκαμισα με μακρια μανικια και εκει μεσα εχωνε τους ασσους του.
Κανονικα τους κλεφτες , στα μερη διπλα στο ποταμι τους κρεμανε αλλα αυτή τη φορα οι κυριες με τους στενους κορσεδες και τα μακρια φουστανια βρηκαν την ευκαιρια να βγαλουν το αχτι τους.
Τελικα η καταληξη του εκεινη τη μερα ηταν μια ψυχρολουσια ,
Ειχε πολύ πλακα
.
Ετσι ηταν γραμμενο στο καρμα του να γινει,
Και ότι γραφει δε ξεγραφει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου