Παρασκευή, Απριλίου 04, 2008

παπαρουνα


Την πρωτοδα στα ολοκοκκινα ντυμενη,
καλιτεχνης με κεφαλι αυτος ψαρο
κοριτσακι αυτό μικρο,
να μαζευει ζωηρο,
παπαρουνες από καποιον αγρο.

Οι διαβατες την κοιτουσαν μαγεμενοι,
και περνουσαν μ’να βημα σιγανο,
μ’αυτος μες στο δειλινο,
ειπε μ’υφος ζωηρο ,
στο κοριτσι το φωτεινο.

Παπαρουνα χαρωπη,
παπαρουνα ζηλεμενη
οι διαβατες που διαβενουν,
σ’αγαπουνε μα σωπαινουν,
και κανεις δεν θα στο πει.

Ξεπεσμενη στου θεατρου την φουρτουνα,
κει που χορευε ένα βραδι στη σκηνη,
σαμπως ν’ακουσε βραχνη,
να της λεει καποια φωνη
απ’τη σαλα τη σκοτεινη

παπαρουνα ζηλευτη,
παπαρουνα μαραμενη,
οι διαβατες που διαβηκαν
σ’αγαπησαν μα σ’αφησαν
βουτηγμενη μες στην ντροπη.

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Κάτι μου θυμίζει... Τι είναι?

theorema

red&black είπε...

και αυτο και το προηγουμενο
ειναι παλια τραγουδια

Ανώνυμος είπε...

Πολυ όμορφα.¨
Όταν ήμουν μικρή είχαμε κάνει μια γιορτή στο σχολείο και κάθε κοριτσάκι ήταν ένα λουλούδι.
Εγώ είχα πάρει το ρόλο της παπαρούνας. Αρχικά είχα στεναχωρηθεί που δεν ήμουν κάτι πιο εντυπωσιακό -τριαντάφυλλο, γαρδένια, κάτι τέλος πάντων- αλλά μετά η μαμά μου με παρηγόρησε λέγοντάς μου πως η παπαρούνα ήταν ευλογημένη γιατί όταν σταυρώθηκε ο Χριστός το αίμα του έπεσε π΄'ανω της και της έδωσε το όμορφο κόκκινο χρώμα της.
Τότε αυτό μου είχε φανεί φοβερή ιστορία και είχα πάρει τα πάνω μου.

theorema

red&black είπε...

ναι ,ναι οι μαμαδες τα κανουν
κατι τετοια,
δεν τοχουν σε τιποτε
να στουρησουν μια ιστορια
αμα εινα να πουν κατι

ομως η ιστορια εχει και την λογικη
οτι την εποχη που πεφτει το πασχα
οι παπαρουνες εντυπωσιαζουν με το
χρωμα τους τους αγρους.

Giannis_Rebelos είπε...

Αξιόλογο φίλε μου το ποιήμα σου, δεν ξέρω αν όντως είναι δικό σου, εγώ πάντως σε πρόσθεσα στα αξιόλογα blogs
Να συνεχίσεις την ποιητική σου δουλειά.
hasta la victoria
siembre

red&black είπε...

λοιπον ρεμπελ ε,

δεν ειναι ποιημα,
αυτο και το προηγουμενο ειναι παλιο τραγουδι που θα ηθελα να τα βρω και ηχογραφημενα,
αλλα δυσκολο το βλεπω.

η δουλεια που κανω αντικειμενικα δεν θεωρειται αξιολογη ,
ενω το μπλογκ μου αρχιζει να στερειται εμπνευσης.

τωρα διαπιστωσα οτι εχεις ξαναφησει μηνυμα , δεν το ειχα δει.
ο γκρεμιστης ειναι του παλαμα.

Giannis_Rebelos είπε...

Φίλε Red and Black
Νομίζω ότι αν ψάχνεις την εμπνέυση μπορείς να την βρείς μέσα σου.
Η έννοια της εμπνέυσης δεν μπορείσα να την καταλάβω, είναι σαν την αόρατη μούσα των ποιητών.
Ποτέ δεν υπάρχει αλλά όλοι μιλάνε για αυτήν.
Έτσι είναι φίλε μου και το blogs σου είναι ότι πιο αξιόλογο γυρνάει και σε ευχαριστώ που μου απάντησες.

Μην ξενερώνεις με την μίζερη πραγματικότητα.

Με αγάπη και τιμή
Γιάννης Ρέμπελος

Giannis_Rebelos είπε...

Φίλε Red and Black
Νομίζω ότι αν ψάχνεις την εμπνέυση μπορείς να την βρείς μέσα σου.
Η έννοια της εμπνέυσης δεν μπορείσα να την καταλάβω, είναι σαν την αόρατη μούσα των ποιητών.
Ποτέ δεν υπάρχει αλλά όλοι μιλάνε για αυτήν.
Έτσι είναι φίλε μου και το blogs σου είναι ότι πιο αξιόλογο γυρνάει και σε ευχαριστώ που μου απάντησες.

Μην ξενερώνεις με την μίζερη πραγματικότητα.

Με αγάπη και τιμή
Γιάννης Ρέμπελος

red&black είπε...

ρεμπελ ε,

μεσα μου δεν ψαχνω τιποτα,
πολυ ποιητικο αυτο που λες για την μουσα αλλα εγω συνηθως μιλαω για πραγματα που εχω δει με τον ενα ή αλλο τροπο

αξιολογο ε? μεγαλη κουβεντα , χαιρομαι που σου αρεσει αλλα μην ξεχνας παντα τα κριτιρια ειναι υποκειμενικα ,

προσπαθω

αλλα ηθελα να σε ρωτησω δυο πραγματα για καθαρα στατιτιστικους λογους
α) ρεμπελος ειναι το επιθετος σου?
β) πως και ξεπεσες εδω στο μπλογκ?

σου διευκρινιζω οτι και να μην απαντησεις δεν χαλαει κατι.

Giannis_Rebelos είπε...

Φίλε Red and Βlack θα σου απαντήσω στις ερωτήσεις σου απο στατιστικής πλευράς.
1)Επίθετο μου δεν είναι αυτό αλλά θα μπορούσε να είναι αφού είμαι ένας τύπος που του αρέσει να ρεμπελέυει

2)Ξέπεσα τυχαία πάντως δεν το μετανοιώνω

Αυτά ελπίζω να σε έχω καλύψει, πέρνα και εσύ καμία βόλτα και απο το blog μου.