Τετάρτη, Ιουνίου 04, 2008

το γηπεδο και οι κανονες




Μικρος όπως είναι λογικο ξεκινησα να παιζω ποδοσφαιρο, βαρβαρο παιγνιδι και τακτικες μπουλουκι , φαουλ σπρωξιες τσακωμοι ωραια. Μετα που αρχισα να τρεχω πιο γρηγορα πετουσα την μπαλα μπροστα και συνηθως ξεφευγα . αρχισαν οι τρικλοποδιες τοτε , μα παιζουμε ποδοσφαιρο , παρε φαουλ δεν είναι ετσι όμως αυτό, παει αλλου.

Ψηλωσα κιολας ευκαιρια να παιξω τερμα να βρω την ησυχια μου, παιγνιδι είναι θα φαω και κανα γκολ δεν είναι κουλοι οι αλλοι. Όταν λοιπον ετρωγα το γκολ οι μισοι παιχτες του γηπεδου πανηγυριζαν και οι αλλοι μισοι εβριζαν , γιατι θα πρεπει να ανεχομαι το παιγνιδι αυτό.

Στο γυμνασιο εβαλαν μπασκετες στο προαυλιο και ενας φυσικος απ το ζωγραφου αρχισε να μας δειχνει κινησεις και κανονες . ημουν ψηλος ειχα και καλο πηδημα το μπασκετ εγινε το παιγνιδι μου . τα πραματα σοβαρευαν αγκωνιες στο στομαχι, χερια που κατεβαινουν στα μουτρα , τραβηγμα της μπλουζας, να κρεμειεται ο άλλος από πανω σου , δεν θελω φαουλ , αυτό το παιγνιδι το παιζω και χωρις μπαλα χωρις γηπεδο και χωρις να μετραω τρια δευτερολεπτα, άλλο το κατά λαθος και άλλο η τακτικη παρε φαουλ. Θες να παιξουμε , παιζουμε διαλεξε παιγνιδι , ορισε τους κανονες , θες να γελασουμε ή να κλαψουμε ?
Εγω παιζω μεσα στην ρακετα , μη μου λες παρε φαουλ , δεν θελω κουβεντα αμα παιζω , γιατι το χαλας . παρε εσυ φαουλ. Οπα ξεφευγουμε δεν μαρεσει αυτό το παιγνιδι

Στο προαυλιο του λυκειου ειχαμε φιλε για βολευ , αυτό ηταν το παιγνιδι μου .καμια επαφη με τον αντιπαλο , ο καθενας στο χωρο του, δεν μετρας χρονο , δεν υπαρχουν καθυστερησεις. Πηδας δυνατα καρφωνεις ωραιο παιγνιδι, δεν επαιζα ποτε πασαδορος, ενώ και όταν ημουν πισω απευφευγα την πρωτη μπαλια γιατι ηξερε ο πασαδορος οτι εναλακτικα ημουν ετοιμος να καρφωσω και πισω από την γραμμη, ενώ αν επρεπε να την παρω εγω την πρωτη μπαλια θα ηταν δυσκολο και κουραστικο να καρφωσω την τριτη. Ωραιο παιγνιδι καμια σχεση με τα αλλα , δεν τσακωνεσαι , δεν μπορεις να βρεις λογο να τσακωθεις με τον άλλο ,βασικο αυτό . τελειωνει το παιγνιδι , δινουμε τα χερια όλα καλα. Αυτό το παιγνιδι δεν εχει σχεση με τα υπολοιπα , όλα εχουν την θεση τους.

Δε βαζεις τα αυγα να χορευουν με τις πετρες

Ετσι δε λενε?

12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Από την άλλη βέβεια, αν δεν σπάσεις αυγά πώς θα κάνεις ομελέττα?

Καλημέρα φίλε :-)

theorema

red&black είπε...

δικιο εχεις βεβαια ,

εξαρταται τι θελει ο καθενας

πως το πας πως το φερνεις ολο σε κατι συνταγες καταληγουμε ,

μαγειρευεις τιποτε καλο?

Ανώνυμος είπε...

Χτες έκανα μακαρόνια με μοτσαρέλα, φρέσκο βασιλικό και ντοματάκια σαν κεράσια μικρούλια. Έριξα και λίγο ελαιόλαδο κι έγινε καλό.
Ιταλική συνταγή, μου την είπε μια συνάδελφος.

Ο Μάνσον πολύ καλός.

theorema

red&black είπε...

στις ασπρες σαλτσες στα μακαρονια μου αρεσει η γευση του σκορδου , οπως στους ιταλους,
ας πουμε με τονο και κρεμα γαλκτος,
γιατι εγω με το τυρι....

ο μανσον τελειος

Ανώνυμος είπε...

Κάνε και τη συνταγή που σου είπα, και βάλε και λίγο σκόρδο μαζί με τον φρέσκο βασικικό. Θα ευωδιάσει ο τόπος!
Τρώγεται κρύο.

theorema

Ν.Α. Λάμπης είπε...

1. Τις πέτρες τις ρώτησε κανείς αν τους αρέσει να λερώνονται με τα γλοιώδη περιεχόμενα των αυγών;

2. Παιχνίδι χωρίς σωματική επαφή... Υπάρχουν και τέτοια, δεν λέω... Και το σκάκι , το τάβλι, η χαρτοπαιξία... Άλλη χάρη όμως έχει το σεξ π.χ.

Ή ένα μαχαίρωμα... Ενώ μιά εκτέλεση με πιστόλι είναι κρύο πράμμα...

Συγχωρείστε με για τις ανοίκειες αναφορές, αυτές όμως πέρασαν απ' το μυαλό μου. Πού νά 'ψαχνα για άλλες...

red&black είπε...

theorema

σιγουρα θα το δοκιμασω,
χλιαρο ομως δε θα μου αρεσει το εντελως κρυο ,

οπως και τα ζεστα βεβαια

red&black είπε...

ν.α λαμπης.

1, φανταζομαι οτι οι πετρες δεν εχουν τετοια προβληματα γιατι ξεπλενονται ευκολα

2, αναφερομουν στο υποσυνολο των παιγνιδιων που ειναι ομαδικα, δυσκολα θα βρεις αντιστοιχο σαν το βολευ

να σου πω για το ταβλι καποια στιγμη ειχα γραψει αρκετα σε καποιο σχολιο και δεν μου φαινεται ωραιο να κατσω να τα ξαναγραψω ,

για το σκακι θα δουμε, μπορει,

παντως και για τα χαρτια εχω ποστ

οσον αφορα για το σεξ , το μαχαιρωμα , και το πιστολι μου εδωσες καποιες ιδεες και να μην λυπασαι γιαυτο

θα πω κατι ομως αλλα να ξερεις οτι θα το χρησιμοποιησω στο ποστ και ας το γραφω σε σχολιο,

απο τοτε που βγηκαν αυτα τα σιδερα (πιστολια) πολλοι γινανε μαγκες και παληκαρια,
ειναι δυσκολο να νοιωθεις το αιμα του αλλου πανω σου,

και κατι τελευταιο

εδω εισαι ελευθερος να γραφεις αυτο που σου ερχεται στο μυαλο , δεν ειναι κακο αυτο , εγω παντως δεν θα σε κρινω γιαυτο , ουτε να το δικαιολογησεις , μπορει να κανουμε κουβεντα , να συμφωνουμε ή να διαφωνουμε

Ν.Α. Λάμπης είπε...

Ευχαριστώ για την ανεκτικότητα.

Για τα πυροβόλα (φόνοι εξ αποστάσεως) έχεις απόλυτο δίκιο. Προώθησαν την "μαγκιά"...
Και τους σύγχρονους στρατηλάτες... σαν τον Μπούς να 'ούμε...

Ενώ ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος π.χ. είχε άλλη χάρη, όπως και να το κάνεις.

red&black είπε...

τα σχετικα με το σαβουαβρ βιβρ ξεχασε τα ,
ανεκτικοτητα απο μερους μου δεν υπαρχει,
ακου κει στρατηλατης ο μπους,
θα τριζουν πολλα κοκαλα με την κουβεντα που ειπες οχι μονο του λεοντοκαρδου,
ο ανθρωπος αυτος αν δεν ηταν πολιτικος στην αμερικη ουτε μια ντουζινα γαλοπουλες δεν θα μπορουσε να κατευθυνει με καλαμιδα

το μονο κοινο που ειχαν οτι και οι δυο στοχευαν στη μεση ανατολη, μονο που ο ριχαρδος ηταν πολυ ατυχος και επεσε στο σαλαντιν

βεβαια εγω περισσοτερο αναφερομουν περισσοτερο στον ατομικο αγωνα ή μονομαχια και οι παληκαραδες θα ηταν λιγοτεροι

mamma είπε...

Τέτοια τοποθέτηση... πρώτη φορά την ακούω. Μου άρεσε :)
Μου άρεσε κι η τελευταία πρόταση, αυτή με τα αυγά και τις πέτρες.

red&black είπε...

αυτη με τα αυγα και τις πετρες ειναι κλεμμενο αλλα μην ρωτησεις τις πηγες μου

σε ευχαριστω για τα καλα σου λογια